Canon EOS C50 vs Sony FX3 - mamy faworyta?

Porównanie Sony FX3A vs Canon EOS C50 - który jest lepszy?

W tym zestawieniu przeanalizowaliśmy dwie ultramobilne kamery kinowe: sprawdzoną Sony FX3A (odświeżona wersja FX3) oraz nowiutkiego Canon EOS C50 – kompaktowego pełnoklatkowego członka rodziny Cinema EOS. Skupiamy się na jakości obrazu (7K vs 4K), trybach nagrywania, autofocusie, stabilizacji, audio, ergonomii, nośnikach oraz workflow. C50 został oficjalnie ogłoszony 9 września 2025 r. i ma trafić do sprzedaży pod koniec Q4 2025, dlatego część wniosków odnosi się również do jego pozycji rynkowej na starcie.

Sony FX3A vs Canon EOS C50

Najważniejsze różnice w pigułce

Rozdzielczość i tryby: Canon EOS C50 nagrywa wewnętrznie 7K do 60p oraz Open Gate 3:2, a także 4K 120p. Sony FX3A oferuje 4K do 120p (wewnętrznie 10-bit 4:2:2), RAW po HDMI. Jeśli potrzebujesz 7K i Open Gate, przewaga C50. Jeśli chcesz sprawdzony 4K i RAW na zewnętrzny rejestrator – FX3A.
Stabilizacja: FX3A ma 5-osiowy IBIS (z trybem Active). C50 nie ma IBIS (oferuje cyfrową stabilizację Movie Digital IS i poleganie na IS w obiektywach). Do pracy „run-and-gun” z ręki przewagę ma Sony. Nośniki i workflow: FX3A używa CFexpress Type A + SD UHS-II, C50 – CFexpress Type B + SD, obsługuje Cinema RAW Light 12-bit i ma natywną integrację Frame.io (Camera to Cloud). Dla pracy w chmurze i RAW C50 ma przewagę.
Ekran i ergonomia: FX3A wnosi ostrzejszy ekran 2,36M pkt względem starszej FX3; C50 ma 1,62M pkt. Obie kamery mają uchwyt z XLR.
Waga i gabaryty: FX3 około 715 g (z baterią), C50 ~ 680 g – obie są bardzo lekkie jak na sprzęt filmowy.

Sony FX3A vs Canon EOS C50

Matryca i jakość obrazu

Canon EOS C50 wykorzystuje nowo opracowaną pełnoklatkową matrycę 7K z Dual Base ISO 800/6400 (w C-Log 2). To przekłada się na dużą elastyczność w słabym świetle i wewnętrzny zapis Cinema RAW Light 12-bit do 7K/60p. Dodatkowo C50 oferuje Open Gate 3:2 (do 30p), czyli wykorzystanie pełnej wysokości i szerokości sensora – idealne do anamorfików i multi-formatów (w pionie, kwadracie itp.).

Sony FX3A stawia na sprawdzony 12,1 Mpix pełny kadr (ok. 10,2 Mpix w trybie wideo) ze świetną czułością i 15+ EV rozpiętości oraz S-Cinetone / S-Log3. Brak 7K i Open Gate rekompensuje dojrzałe 4K 10-bit 4:2:2 All-Intra i możliwość wypuszczenia 16-bit RAW przez HDMI. To obraz „filmowy” bez zbędnych komplikacji.

Tryby nagrywania i kodeki

Canon EOS C50: 7K/60p Cinema RAW Light (HQ/ST/LT), 4K/120p, 2K/180p, XF-AVC, XF-AVC S oraz XF-HEVC S – z przejrzystą strukturą plików MP4 i zachowaniem metadanych. To pakiet, który ułatwia postprodukcję, od surowego RAW po szybkie, „broadcastowe” kodeki.
Sony FX3A: UHD 4K do 120p (XAVC S-I / HS / S, 10-bit 4:2:2), FHD do 240p, plus 16-bit RAW po HDMI do zewnętrznego rekordera. Brak wewnętrznego RAW, ale workflow jest lekki, a pliki XAVC dobrze znane montażystom.

ISO, dynamika i kolor

C50 deklaruje Dual Base ISO 800/6400 (C-Log 2) i 15+ stopni DR, co w połączeniu z 7K RAW daje spory zapas na grading. FX3A dzięki S-Cinetone i S-Log3 oferuje piękne, „miękkie” kolory i również 15+ EV DR, z bardzo użyteczną rozpiętością ISO dla zdjęć nocnych. W praktyce: C50 – większy headroom na planach z RAW; FX3A – szybszy obrót i znakomite kolory prosto z aparatu.

Autofokus i śledzenie

C50 korzysta z Dual Pixel CMOS AF II z rozpoznawaniem ludzi i zwierząt, działając również w wysokich klatkażach (np. 4K/120p). FX3A ma Fast Hybrid AF z Eye AF i bardzo skutecznym trackingiem – to jeden z powodów, dla których FX3 (i FX3A) stał się „kamerą do wszystkiego” dla solo-operatorów. W obu przypadkach AF stoi na poziomie, który eliminuje potrzebę follow focusu w wielu ujęciach dokumentalnych.

Stabilizacja obrazu: IBIS kontra jego brak

To różnica, którą odczujesz od razu. FX3A oferuje 5-osiowy IBIS (z trybem Active) – stabilne handheldy, vlog, śluby, eventy „z ręki” bez gimbala. EOS C50 nie ma IBIS – dostępna jest cyfrowa stabilizacja (Movie Digital IS) i współpraca z IS w obiektywach RF. Do dynamicznych ujęć bez rigów i gimbala Sony ma przewagę; do pracy studyjnej i gimbalowej brak IBIS w Canonie nie będzie bólem.

Audio, porty i monitoring

Obie kamery oferują uchwyty z wejściami XLR w zestawie: FX3A – XLR/TRS w top-handlu, C50 – dwa pełnowymiarowe XLR w odczepianym uchwycie. Obie mają pełnowymiarowe HDMI i wyjścia słuchawkowe. FX3A potrafi generować 16-bit RAW po HDMI. C50 zapewnia natywną integrację Frame.io Camera-to-Cloud – świetne do zdalnego approvals i backupu na planie.

Korpus, chłodzenie i ekran

Obie konstrukcje zaprojektowano pod „cage-free” – z gwintami 1/4-20” i aktywnym chłodzeniem (wentylator), co pozwala na długi zapis w wysokich rozdzielczościach bez przegrzewania. FX3A otrzymała ostrzejszy, 3-calowy ekran ~2,36M pkt (to jedna z realnych zmian względem FX3), natomiast C50 ma 3”/1,62M pkt – wystarczający, choć mniej szczegółowy. Waga? FX3 ok. 715 g, C50 ~680 g – praktycznie remis mobilności.

Nośniki i czasy pracy

FX3A: 2 sloty – CFexpress Type A/SD UHS-II; bateria NP-FZ100, możliwość zasilania USB-PD. Type A są mniejsze, ale droższe i rzadziej spotykane niż Type B.
C50: CFexpress Type B + SD, zapis RAW na CFexpress B i subrecord/proxy na SD. Type B to szybki standard powszechny w kamerach filmowych – łatwiej dobrać nośniki do istniejących zestawów.

Funkcje „social / multicam”: Open Gate i kadry równoległe

EOS C50 potrafi jednocześnie nagrywać kadr główny i kadr przycięty (np. 9:16 na social media lub 1:1) podczas pracy w 4K DCI/UHD. W połączeniu z Open Gate 3:2 to bardzo elastyczne narzędzie do produkcji na wiele formatów jednocześnie. FX3A takich trybów nie ma – wspiera natomiast proste streamowanie przez Imaging Edge Webcam i zdalną kontrolę (Imaging Edge).

Filtry ND i zasilanie

Żadna z tych małych, pełnoklatkowych kamer nie ma wbudowanych filtrów ND – trzeba korzystać z zewnętrznych (np. VND) lub filtrów w mateboxie. To pole, na którym większe C70/C80 nadal mają przewagę.

Ekosystem i mocowanie

Sony E-mount (FX3A) – ogromny wybór szkieł, w tym kompaktowych obiektywów G/GM i setek opcji od firm niezależnych.
Canon RF (C50) – szybki rozwój natywnego szkła RF i adaptery do EF oraz PL-RF (w zastosowaniach cine). Anamorficzne szkła RF-cine i obsługa desqueeze w C50 upraszczają pracę z formatami kinowymi.

Cena i dostępność

Canon EOS C50: MSRP 3899 USD, wysyłka: koniec Q4 2025 (wg. oficjalnego komunikatu). Sony FX3A/FX3 startowało z podobnym MSRP 3899 USD; aktualne ceny rynkowe mogą się różnić zależnie od dostaw i promocji.

Rekomendacje scenariuszowe

Wybierz Canon EOS C50, jeśli:

potrzebujesz wewnętrznego RAW 12-bit (7K/60p) i Open Gate 3:2 do anamorficznych lub wieloformatowych publikacji;
chcesz Camera-to-Cloud (Frame.io) prosto z kamery i czytelny pipeline (XF-AVC S / XF-HEVC S);
pracujesz w środowisku CFexpress Type B i chcesz spójnego doboru kart.

Wybierz Sony FX3A, jeśli:

priorytetem jest stabilny handheld – IBIS 5-osi + tryb Active naprawdę ratują ujęcia;
nagrywasz głównie 4K do 120p i cenisz kolor S-Cinetone oraz lekki XAVC;
korzystasz z zewnętrznego rekordera dla 16-bit RAW po HDMI i chcesz bardzo kompaktowego zestawu z długimi przebiegami.

Szybkie porównanie (najważniejsze punkty)

Rozdzielczość wideo: C50 7K/60p (RAW) + Open Gate 3:2; FX3A 4K/120p (wewn.), RAW przez HDMI.
Stabilizacja: FX3A IBIS 5-osi; C50 bez IBIS (Movie Digital IS).
AF: C50 Dual Pixel CMOS AF II; FX3A Fast Hybrid AF / Eye AF – oba systemy bardzo skuteczne.
Nośniki: FX3A CFexpress Type A + SD; C50 CFexpress Type B + SD.
Audio: Obie z uchwytem XLR w komplecie.
Waga: FX3 ~715 g; C50 ~680 g

Który jest lepszy?

Nie ma jednej odpowiedzi – to dwa różne podejścia.
Jeśli Twoje projekty wymagają maksymalnej elastyczności kadrowania (Open Gate), wewnętrznego RAW 7K i integracji z chmurą (Frame.io), to Canon EOS C50 będzie bardziej przyszłościowy. Jeśli priorytetem jest mobilność „z ręki”, stabilizacja IBIS, prostota plików 4K i sprawdzona niezawodność – Sony FX3A wciąż jest najbardziej uniwersalnym narzędziem solo-operatora.

W Beafoto.pl służymy pomocą w dobraniu optyki, nośników i akcesoriów (gimbale, VND, rekordery HDMI) pod wybrany workflow – dzięki temu realnie „wyciśniesz” z obu kamer to, co najlepsze.