Makrofotografia - wszystko co musisz o niej wiedzieć

Fotografia makro zaczęła się jako zajęcie naukowe: naukowcy przymocowali mikroskopy do aparatów, aby sfotografować mikroskopijne obiekty. Obecnie makrofotografia to świetny sposób na uchwycenie bardzo małych obiektywów z niesamowitymi szczegółami. Stworzyliśmy ten artykuł by odpowiedzieć na wszystkie nurtujące pytania odnośnie makro fotografii i przedstawić również kilka wskazówek.

 

1. Co to jest makrofotografia?
2. Co to jest mikrofotografia?
3. Jaki sprzęt do makrofotografii?
4. Reprodukcja obrazu w makrofotografii 1:2, 1:1 czy 2:1?
5. Ogniskowa w makrofotografii
6. Akcesoria w makrofotografii - jak je wybrać?
7. Jakie światło do makrofotografii?
8. Ustawienie ostrości w makrofotografii
9. Najczęstsze problemy w makrofotografii
10. Makrofotografia kwiatów - jak się do niej przygotować?
11. Makrofotografia owadów - 6 podstawowych wskazówek
12. Inspiracje - makrofotografia w domu

 

Co to jest makrofotografia?

Fotografia makro jest dziedziną fotografii, w której kluczową rolę odgrywa skala odwzorowania. Aby zdjęcie zostało uznane za „makro” przyjęło się, że skala obiektu na matrycy musi być 1:1 lub większa. Natomiast spotkałem się również z opinią, że makro to nie tylko powiększenie małych obiektów, lecz uchwycenie również detali. Mimo wszystko, jest to bardzo rozległa dziedzina fotografii. Chęć odkrywania nowych możliwości mobilizuje fotografów do coraz ciekawszych eksperymentów z aparatem. Tym bardziej jeśli możemy otaczający nas świat z całkowicie innej perspektywy. Nie mniej jednak jeśli mamy zamiar odkryć intrygujący świat makrofotografii, musimy się do tego odpowiednio przygotować.

 

 

Co to jest mikrofotografia?

Wiemy już czym jest fotografia makro, warto jednak wspomnieć również o takim terminie jak fotografia micro.  Mikrofotografia to dział fotografii poświęcony robieniu zdjęć przy pomocy mikroskopu niewidocznym dla ludzkiego oka obiektom. Wartością umowną dla mikrofotografii jest skala odwzorowania przekraczająca 10:1. Jeśli chcemy spróbować swoich sił w tej dziedzinie musimy pamiętać, że potrzebny będzie nie tylko mikroskop, ale i adaptery dzięki, którym będziemy mogli podpiąć aparat. Ze względu na małe zainteresowanie mikrofotografią, takie części są trudno dostępne.

 

 

 

Jaki sprzęt do makrofotografii?

Obiektyw do makrofotografii to optyka zaprojektowana tak, aby mieć bardzo krótką minimalną odległość ogniskowania, aby ułatwić robienie zdjęć z bliska. Misją makrofotografii jest odwzorowanie obiektów o naturalnej lub nieco mniejszej wielkości. Co to znaczy? Wszyscy widzieliśmy duże obrazy małych rzeczy — na przykład obraz kwiatu wielkości plakatu. Reprodukowany kwiat jest oczywiście większy niż naturalnej wielkości. W rzeczywistości, jeśli wykonasz wystarczająco duży wydruk czegokolwiek, może on być większy niż rzeczywisty rozmiar. Celem odwzorowania obiektywu makro jest odwzorowanie obiektu w naturalnej wielkości na czujniku lub kliszy. Na przykład: Jeśli sfotografujesz małą monetę za pomocą obiektywu makro zdolnego do reprodukcji naturalnej wielkości, obraz wykadrowany na czujniku cyfrowym będzie miał identyczny rozmiar jak moneta. Polecam zapoznać się z naszym blogiem - najlepsze obiektywy fujifilm, jeśli masz aparat Fujifilm to zapewne ci się przyda ;)

 

 

 

 

Reprodukcja obrazu w makrofotografii 1:2, 1:1 czy 2:1?

Rozmiary reprodukcji, do których zdolny jest obiektyw makro, są oznaczone współczynnikiem. Mówi się, że obiektyw makro, który może odtwarzać obiekty w naturalnej wielkości, jest obiektywem makro 1:1. Oznacza to, że stosunek wielkości obrazu rzeczywistego do matrycy wynosi 1:1. Obiektyw makro 1:2 może reprodukować obiekty o połowie rozmiaru mniejsze. Obiektywem, który może odwzorować obiekty w podwójnej naturalnej wielkości, będzie obiektyw makro 2:1. Wiele obiektywów makro ma proporcje 1:1 lub 1:2. Obiektywy makro mają w zanadrzu inne sztuczki poza możliwościami bliskiego ogniskowania. Wiele obiektywów makro jest zaprojektowanych z płaskim polem ostrości zamiast zakrzywionego pola, które jest typowe dla innych obiektywów. Zakrzywione pole oznacza, że obraz jest ostrzejszy w środku niż na brzegach. Często nie jest to szczególnie zauważalne ze względu na głębię ostrości obiektywu. Dzięki dedykowanemu obiektywowi makro funkcja płaskiego pola ostrości została zaprojektowana tak, aby obraz był ostry od krawędzi do krawędzi w kadrze.

 

 

 

Ogniskowa w makrofotografii

Ogniskowa, odległość między środkiem optycznym obiektywu a płaszczyzną obrazu, jest jednym z ważnych czynników przy rozważaniu obiektywu makro. Można by pomyśleć, że im dłuższa ogniskowa — im więcej teleobiektywu ma obiektyw makro — tym większe powiększenie można uzyskać z obiektywu. To niekoniecznie prawda, ponieważ niektóre obiektywy makro o różnych ogniskowych uzyskują stosunek 1:1. Różnica, jakiej doświadczasz podczas używania zwykłego lub szerokokątnego obiektywu makro w porównaniu z teleobiektywem makro, to inna minimalna odległość ustawiania ostrości. W świecie fotografii makro nazywa się to „odległość roboczą”. Obiektyw o dłuższej ogniskowej będzie miał większą odległość roboczą niż obiektyw o krótszej ogniskowej. Zaletą większej odległości roboczej jest możliwość przebywania dalej od obiektu. Może to nie mieć znaczenia przy fotografowaniu martwej natury, ale jeśli fotografujesz małe zwierzę, dodatkowa odległość może być właśnie tym, czego potrzebujesz, aby nie zaskoczyć stworzenia. Obiektyw o dłuższej ogniskowej będzie miał też płytszą głębię ostrości. Może to, ale nie musi być korzystne dla fotografii, którą próbujesz osiągnąć. Wreszcie, dodatkowa odległość robocza może również pomóc w zapobieganiu rzucaniu niechcianego cienia na obiekt. Wygląda na to, że dłuższa ogniskowa jest lepsza do makrofotografii, prawda? Czy są zalety krótszej ogniskowej obiektywu makro? Tak. Obiektywy makro o krótszej ogniskowej są zazwyczaj mniejsze, lżejsze i tańsze niż ich dłuższe odpowiedniki i mogą osiągnąć ten sam poziom powiększenia. Jeśli jesteś niedzielnym fotografem makro, posiadanie małego i lekkiego obiektywu makro (np. 50 mm lub 65 mm) w torbie może być lepszym rozwiązaniem niż noszenie ze sobą cięższego i masywniejszego teleobiektywu makro (105 mm), który może konkurować z twoją największą optyką pod względem rozmiaru i wagi.

 

 

 

Akcesoria w makrofotografii - jak je wybrać?

Pierwszą rzeczą, którą musimy wziąć pod uwagę przy fotografowaniu makro jest statyw fotograficzny. Jeśli fotografujesz wiele nieruchomych obiektów (lub takich, które poruszają się tylko na wietrze, jak kwiaty), niezbędny jest statyw. Pozwala również łatwiej korzystać z naturalnego światła, zamiast polegać na lampie błyskowej. Ze wszystkich „innych przydatnych akcesoriów”, które tutaj wymieniam, statyw jest jedynym, którego regularnie używam do mojej osobistej fotografii makro. Jeśli fotografujesz dużo statycznych obiektów, zwłaszcza w studiu, powinieneś rozważyć zakup zestawu szyn makro. Pozwalają one ustawiać ostrość i zmieniać kompozycję, przesuwając aparat w bardzo małych krokach, w przeciwieństwie do obracania pierścienia ostrości na obiektywie. Szyny do makrofotografii są szczególnie przydatne, jeśli chcesz wykonać układanie ostrości w fotografii makro. Istnieją nawet zautomatyzowane szyny do ustawiania ostrości, które mogą sprawić, że proces będzie płynniejszy dla fotografów, którzy rutynowo wykonują ponad 100 stosów zdjęć i nie mają nic przeciwko wydawaniu setek dolarów. Natomiast fotografia makro w studiu zapewnia maksymalną kontrolę nad wyglądem zdjęć. Jeśli wolisz to niż fotografować w plenerze, możesz dodać takie rzeczy, jak oświetlenie studyjne, żele / filtry do lamp błyskowych i tła do listy pomocnego sprzętu. Jeśli chcesz się jeszcze bardziej wyspecjalizować, dostępne są dedykowane akcesoria do wszystkich podgatunków makrofotografii. Spójrz na mikroskopy, sprzęt poklatkowy, wyzwalacze aparatu i cokolwiek innego, co odpowiada Twojej specjalizacji. Niektórzy fotografowie spędzają całą swoją karierę fotograficzną na robieniu zdjęć kropel wody spadających w powietrzu, z niesamowitymi rezultatami. Takie rzeczy zwykle wymagają jednak specjalistycznego sprzętu.

 

 

 

 

Jakie światło do makrofotografii?

1. Lampa pierścieniowa

Lampa pierścieniowa zwykle nie jest wystarczająco jasna, aby dobrze działać w makrofotografii, z wyjątkiem wypełniania cieni na obiekcie. Typowy błysk jest setki razy jaśniejszy. Nie daj się też zwieść trybowi lampy błyskowej w niektórych lampach pierścieniowych; wszystko, co robi, to ustawienie światła na maksymalną jasność na około sekundę. Nadal nie jest tak jasny jak błysk.

2. Ręczna lampa (nie TTL)

Świetna opcja. Istnieje mnóstwo tanich ręcznych lamp błyskowych, które są znacznie jaśniejsze niż jakakolwiek lampa pierścieniowa. Jeśli nie masz nic przeciwko kupowaniu używanych, możesz znaleźć stare, ręczne lampy błyskowe za 50 zł. Umieść go na gorącej stopce aparatu, ustal dobrą moc błysku, ustaw dyfuzor z przodu obiektywu, a Twoje światło będzie wyglądać świetnie.

3. Lampa błyskowa TTL

Możesz wykonać te same kroki, co powyżej, z automatyczną lampą błyskową (TTL), aby uzyskać nieco większą elastyczność w fotografii makro, ale za wyższą cenę. Nie wszystkie obiekty makro są jednakowo odbijające światło, a lampa błyskowa TTL może zwiększać i obniżać moc błysku, aby to zrekompensować. Wadą lampy błyskowej TTL jest to, że przedbłysk używany do oceny ekspozycji może odstraszyć zwierzęta. W ułamku sekundy między przedbłyskiem a fleszem robak może odlecieć, a twoje zdjęcie będzie pustą ramką!

4. Błyski podwójne lub wielokrotne

Podczas gdy pojedynczy błysk w gorącej stopce aparatu może zapewnić dobre światło, możesz łatwiej rzeźbić cienie, gdy używasz wielu błysków. Można znaleźć szalone urządzenia z wieloma głowicami błyskowymi, a także rozsądniejsze - choć droższe - opcje, takie jak system Nikon R1 lub tańszy system Bolt. Po raz kolejny rozproszenie ma kluczowe znaczenie, jeśli chcesz uzyskać dobre światło (i nieco trudniejsze, gdy lampa błyskowa jest tak blisko obiektu).

5. Szybkość ładowania lampy błyskowej

Jednym z największych problemów z lampą błyskową jest czas ładowania. Jeśli strzelasz z pełną mocą, może być konieczne odczekanie kilku sekund, zanim lampa błyskowa będzie mogła ponownie zadziałać. Każdy fotograf makro wie, że czas jest najważniejszy, a niektóre obiekty mogą pozostać w idealnym miejscu tylko przez kilka chwil, zanim ruszą dalej. Tanim rozwiązaniem jest zastosowanie wyższego ISO i mniejszej mocy błysku. Kosztownym rozwiązaniem jest zasilanie lampy błyskowej za pomocą zewnętrznego akumulatora, takiego jak ten od Bolt, Canon lub Quantum, dzięki czemu lampa błyskowa szybciej się ładuje i możesz wyzwalać wiele klatek na sekundę z lampą błyskową. Uważaj na stopienie swojego błysku, jeśli posuniesz się za daleko.

 

 

 

Ustawienie ostrości w makrofotografii

Prawie na pewno będziesz musiał ręcznie ustawić ostrość w odległościach makro 1:1, ponieważ system autofokusa w żadnym aparacie nie może działać wystarczająco szybko, aby przeciwdziałać ruchu dłoni (może z wyjątkiem aparatu Nikon Z9). Niektórzy fotografowie próbują niewłaściwie używać ręcznego ustawiania ostrości w makrofotografii; trzymają aparat tak stabilnie, jak to możliwe i obracają pierścień ostrości w lewo lub w prawo, aby ustawić ostrość, robiąc zdjęcie, gdy obraz w wizjerze jest ostry. To po prostu nie działa! Może to działać dobrze w przypadku ręcznego ustawiania ostrości w przypadku zdjęć innych niż makro, ale nie jest to wykonalne w przypadku ręcznej fotografii makro. Ruchy dłoni podczas ustawiania ostrości spowodują, że ramka będzie jeszcze bardziej drżała, a szybka zmiana ostrości stanie się niemożliwa.

Zamiast tego najlepszą metodą jest unieruchomienie obiektywu do makrofotografii przy określonym powiększeniu. Następnie powoli kołysz aparatem do przodu i do tyłu – czasem na drążku lub monopodzie – milimetry na raz, patrząc przez wizjer. Gdy obraz w wizjerze jest ostry, zrób zdjęcie. Chociaż ta metoda nie jest idealna, daje około 40% wskaźnika utrzymania dla zdjęć 1:1 owadów wielkości muchy. To może wydawać się niskie, ale bardzo trudno jest zrobić coś lepszego bez statywu. Wraz z praktyką powinieneś być w stanie jeszcze bardziej poprawić swój współczynnik trzymania, ale nawet niewielka proporcja ostrych zdjęć makro przy największym powiększeniu jest nie lada osiągnięciem.

 

 

Najczęstsze problemy w makrofotografii

Gdy zaczniesz fotografować, prawdopodobnie będziesz sfrustrowany, ponieważ obrazy są rozmazane lub tylko małe obszary są ostre. Głębia ostrości podczas pracy z makrofotografią jest niezwykle cienka, ponieważ pracujesz z tak ciasnym obszarem tematu. Przymknięcie przysłony do f11 spowoduje zwiększenie głębi ostrości poprzez ograniczenie wpadającego światła. Może się okazać, że będziesz musiał zamknąć go kilka kroków dalej, aby osiągnąć pożądany większy obszar ostrości, ale od tego zwykle zaczynam fotografowanie obiektywem makro. Pomaga to uzyskać większą głębię ostrości, ale nie zapominaj, że będziesz musiał przeciwdziałać regulacji przysłony, zmniejszając czas otwarcia migawki i/lub zwiększając ustawienia ISO. Zazwyczaj lubię fotografować z krótszymi czasami otwarcia migawki, ponieważ obiekty makro, które wybieram często poruszają się szybko, a także często latają. Dlatego nie lubię rezygnować z czasu otwarcia migawki i zamiast tego będę zwiększać ustawienia ISO, aż do uzyskania pożądanego balansu czasu otwarcia migawki, głębi ostrości i jasności obrazu.

 

Makrofotografia kwiatów - jak się do niej przygotować?

 

Nic dziwnego, że obrazy kwiatów są niezwykle popularne i są jednymi z najczęściej drukowanych i sprzedawanych obrazów. Kwiaty mają sposób na podniesienie ducha. Ponieważ istnieje tak wiele odmian, rodzaje zdjęć, które można uchwycić, będą się różnić i wywoływać różne emocje. Makrofotografia kwiatów może zaoferować nam najbardziej dramatyczne efekty i szczegóły, które będą wręcz hipnotyzujące. Jedynym sposobem na uzyskanie wysokiej jakości zbliżeń kwiatów jest użycie specjalistycznego obiektywu makro (od 50 mm do 200 mm). Gdy już masz obiektyw makro, ważne jest, aby używać selektywnego ogniskowania. Przy makrofotografii kwiatów najlepiej wybrać niskie ISO dla jakości i użyć statywu lub monopodu, aby nie było drgania aparatu – rozmycie jest bardzo widoczne w zdjęciach makro. Wybierz płytką głębię ostrości, normalnie f/2,8–f/8, aby nadać wszystkim innym lekko rozmyty, eteryczny efekt.

 

 

Makrofotografia kwiatów - światło i kompozycja

Fotografując w plenerze spotkasz się z różnymi warunkami pogodowymi. W jasne, słoneczne dni musisz rozważyć zrównoważenie ostrego słońca; użyj lampy, aby oświetlić obiekt i zachować równowagę na pierwszym planie i w tle. Odblaski sprawdzą się również jako osłona przed wiatrem. Jeśli chcesz wzbudzić dodatkowe zainteresowanie, zastanów się, jak komponujesz zdjęcie. Pamiętaj o zasadzie trójpodziału i baw się konwencją, umieszczając temat z jednej strony kadru. Przechyl aparat, aby uzyskać ciekawy punkt widzenia i lekko zakrzywiony horyzont. Możesz także kreatywnie wykorzystać słońce; skieruj aparat w stronę słońca, a pojawi się flara, jak promienie światła na obrazie.

Makrofotografia kwiatów - tło i szczegóły

Wspaniałym sposobem na przeniesienie wyglądu studia na zewnątrz jest użycie kolorowych kartek (w niektórych sytuacjach możesz po prostu przynieść kwiaty do studia). Kolorowe karty są łatwe do znalezienia i można je kupić w sklepie papierniczym lub sklepie z artykułami artystycznymi. Aby ich użyć, umieść kartę za kwiatem i wybierz kolor uzupełniający lub kontrastowy, aby wydobyć płatki. W pomieszczeniu użyj reflektora skierowanego bezpośrednio na tył i środek obrazu, aby uzyskać delikatny efekt halo i dwukolorowe tło. Kwiaty to nie tylko płatki, ale także liście. Używając kreatywnego oka, ostrożnie wybierz drobne szczegóły i powtarzające się wzory, które możesz zobaczyć. Użyj obiektywu makro, aby uzyskać najlepsze powiększenie. Możesz użyć lampy błyskowej, aby dodać kontrastu do obrazu, ale upewnij się, że nie ma rozmycia ani drgania aparatu – częsty problem przy bardzo zbliżonych zdjęciach. Fotografuj z niską czułością ISO, 50 lub 100, aby uzyskać drobne ziarno i jasne odwzorowanie kolorów.

 

 

Makrofotografia kwiatów - zalecane ustawienia i sprzęt

Fotografuj z małą głębią ostrości (głębokość ostrości) około f/4, aby uzyskać rozmyte tło i wyróżnić kwiat. Jeśli jesteś na dworze i jest jasny dzień, rozważ lekkie niedoświetlenie o -1 przystanek, aby wydobyć szczegóły kwiatu, liści i łodygi. Istnieją pewne narzędzia, które ułatwią fotografowanie kwiatów; Do tego zadania idealnie nadaje się obiektyw makro z przysłoną f/2,8. Statyw lub monopod to dobre akcesorium, którego można używać w domu lub w plenerze, co oznacza, że można uniknąć rozmycia, które jest zawsze bardziej widoczne na zdjęciach z bliska. Weź też ze sobą kolorową kartkę! To świetny sposób na natychmiastowe stworzenie tła studyjnego bez względu na to, gdzie jesteś.

 

 

Makrofotografia owadów - 6 podstawowych wskazówek

 

 

 Nasz świat zamieszkuje ponad milion znanych gatunków owadów, a wiele z tych maleńkich stworzeń znajduje się tuż za twoimi drzwiami. Owady to stawonogi i aby mogły zostać sklasyfikowane jako owady muszą mieć segmentowe ciało, sześć nóg, dwie czułki, a w niektórych przypadkach skrzydła. Inne stworzenia, takie jak pająki i skorpiony, również są stawonogami, ale nie są uważane za owady. Makrofotografia owadów i innych małych stworzeń jest nie tylko świetną zabawą, ale i sporym wyzwaniem. Wystarczy zapuścić się na podwórko, aby w zbliżeniu lub makrofotografii znaleźć zupełnie nowy świat.

1. Światło to priorytet

Podświetlenie naprawdę odpowiada owadom, ponieważ ma tendencję do podkreślania ich formy, szczegółów i złożoności. Szczególnie pasuje do półprzezroczystości motyli. Słabe oświetlenie wczesnym rankiem lub późnym wieczorem jest idealne do fotografowania obiektów oświetlonych od tyłu – jakość światła jest również cieplejsza i bardziej miękka. Ustaw się ostrożnie, aby umieścić obiekt między światłem a aparatem. Pomiar TTL można oszukać w trudnym oświetleniu, więc sprawdź histogram i zastosuj dodatnią kompensację ekspozycji, jeśli zdjęcia są niedoświetlone.

2. Wstawaj wcześnie

Owady są najmniej aktywne i najbardziej dostępne wczesnym rankiem i późnym wieczorem, kiedy ich ciała są chłodne i na ogół są osiadłe. Motyle będą gnieździć się wśród wysokich traw lub na kwiatach, a ważki i jętki zadomowią się wśród trzcin nad wodą. Chodź i szukaj uważnie. Po zlokalizowaniu odpowiedniego obiektu powinieneś być w stanie znaleźć się na najlepszą odległość, aby stosunkowo łatwo zrobić zdjęcie. Możesz nawet ustawić statyw, który znacznie ułatwi kadrowanie i ustawianie ostrości.

 

 

3. Zachowaj prostotę

Przez całe moje wieloletnie doświadczenie w fotografowaniu dzikiej przyrody odkryłem, że najlepsze zbliżenia owadów są proste w konstrukcji. Aby Twój obiekt naprawdę się wyróżniał, wybierz czyste, rozproszone tło, wolne od bałaganu i rozpraszania uwagi. Możesz fotografować owady z zachowaniem odległości między nimi a otoczeniem: na przykład wybierz kąt, pod którym można je skontrastować z niebem, wodą lub odległym listowiem. Ustaw także największą praktyczną przysłonę, aby atrakcyjnie rozmyć otoczenie obiektu.

 

4. Maksymalizuj głębię ostrości

 

Głębia ostrości jest z natury płytka przy większych powiększeniach. Aby zmaksymalizować strefę akceptowalnej ostrości (dla dowolnej przysłony), staraj się trzymać aparat równolegle do obiektu. Czemu? Cóż, jest tylko jedna geometryczna płaszczyzna pełnej ostrości i zazwyczaj będziesz chciał umieścić jak najwięcej przedmiotu w tej płaszczyźnie. Jeśli trzymasz aparat pod kątem w stosunku do obiektu, końcówki i ogonki skrzydeł szybko przestaną być ostre.

 

 

 

5. Nieskazitelne przedmioty

W zbliżeniu podkreślona zostanie nawet najmniejsza niedoskonałość. Dlatego zwykle zaleca się fotografowanie tylko owadów w nienaruszonym stanie. Motyle tracą część swojej żywotności, a skrzydła mają tendencję do uszkadzania się, gdy zbliżają się do końca dorosłego stadium. Spróbuj sfotografować owady w ciągu kilku dni od ich pojawienia się. Badając cykl życia potencjalnych podmiotów, możesz zaplanować odwiedzenie odpowiednich siedlisk o odpowiedniej porze roku.

6. Podążaj śladem owadów

W ciągu dnia, kiedy jest ciepło i owady są zajęte, strzelaj z ręki. Może to być frustrujące śledząc owady, więc bądź cierpliwy i wytrwały. Gdy zajmiesz pozycję, staraj się nie zakłócać otaczającej roślinności i unikaj rzucania cienia na obiekt. Zwiększ czułość ISO, aby wygenerować wystarczająco szybką migawkę, aby wyeliminować ruch aparatu i/lub obiektu. Zalecam minimalną prędkość 1/250 s podczas pracy z ręki w zbliżeniu. Spróbuj uchwycić elementy zwiększają dynamiczność owadów. Na przykład, ważki są trudne do uchwycenia w locie, ale uchwycenie ich jest możliwe przy użyciu długiego teleobiektywu i robienia ciągłych serii z szybką migawką. Gody motyli i ważek równoskrzydłych dodają kompozycjom symetrii lub kształtu. Wiosną znajdziesz larwy ważki, które przywierają do trzcin nad brzegiem wody i wykluwają się w dorosłej formie. Fascynujące mogą być również zbliżenia ważek lub pająków pożerających zdobycz. 

 

 

 

 

Inspiracje - makrofotografia w domu

Jeśli nie miałeś wcześniej do czynienia z makrofotografią na początek polecam pobawić się z monetami lub zapałkami. Inspiracje jesteś w stanie znaleźć wszędzie nawet w swoim domu. Na spokojnie sprawdzisz jak ustawić aparat, aby osiągnąć zadowalający efekt makro. Jak już poczujesz się pewnie, wyjdź na świeże powietrze. Jedną z największych inspiracji dla fotografów jest natura, nie inaczej jest w przypadku makrofotografii. Spróbuj w pierwszej kolejności z roślinami, w porównaniu do owadów jest dużo łatwiej. Jeśli chcesz natomiast fotografować świat insektów, najlepiej jest robić to o świcie, kiedy owady jeszcze nie latają.